ทำไมนักวอลเลย์บอลชายไทยถึงพัฒนาได้ไม่เท่านักวอลเลย์บอลหญิงไทย

ถ้าพูดถึงกีฬาวอลเลย์บอลในบ้านเราแล้วผู้ชมส่วนใหญ่มักจะนึกถึงทีมสาวไทยก่อนแน่นอน ซึ่งวอลเลย์บอลหนุ่มไทยนั้นอาจจะมีคนติดตามอยู่ไม่มากนักนั่นอาจเพราะ ต่อให้พวกเขามีความพยามทุ่มเทมากแค่ไหน แต่ผลงานของทีมชุดใหญ่ที่แสดงให้คนดูเห็นก็ยังไปไม่ถึงไหน ไม่ว่าจะเป็นระดับโลก ระดับเอเชีย หรือแม้แต่แค่ในระดับอาเซียนก็ทำได้ไม่ดีพอ ถึงขนาดไม่ได้เข้ารอบชิงแชมป์ซีเกมส์มา 2 สมัยแล้ว อะไรทำให้เกิดความแตกต่างคู่ขนาดกันขนาดนี้ระหว่างทีมหญิงที่ก้าวไปถึงระดับโลกแล้ว แต่ทีมชายกลับถอยหลัง มีอะไรขวางกั้นทำให้ไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้ โดยครั้งนี้เราไม่ได้จะมาวิจารณ์การเล่น ระบบต่าง ๆ หรือตัวนักกีฬา เพราะทราบว่าทุก ๆ คนได้ทำอย่างเต็มที่แล้ว แต่สำหรับภาพกว้าง ๆ จะมีอะไรเป็นผลกระทบต่อวงการนี้บ้าง ถ้าอยากรู้ก็มาลองมาอ่านบทความ ทำไมนักวอลเลย์บอลชายไทยถึงพัฒนาได้ไม่เท่านักวอลเลย์บอลหญิงไทย กันได้เลย

เริ่มต้นในเรื่องความค่านิยมในบ้านเรา ยิ่งถ้าเป็นคนรุ่นเก่าก็ยังคงไปยึดติดกับนักวอลเลย์บอลชายว่าต้องเป็นทีมแบบสตรีเหล็ก ทั้งที่จริง ๆ โลกเราพัฒนาไปไกลมาก ๆ แล้ว หรือในประเทศอื่น ๆ เขาก็มองว่าหนุ่ม ๆ ที่เล่นกีฬาวอลเลย์บอลนั้นมีความเท่ความคูลไม่แพ้กีฬาอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นฟุตบอล บาสเกตบอลเลยทีเดียว เมื่อไรที่คนในประเทศไทยส่วนหนึ่งเปลี่ยนค่านิยมให้เป็นแบบต่างประเทศไทย ชายไทยหลาย ๆ คนก็น่าจะหันมาอยากลองเล่นวอลเลย์กันมากยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นคนทั่ว ๆ ไป หรือผู้ใหญ่ที่อาจจะเล่นเพื่อความสนุกสนานก็ตามที ยิ่งถ้าหากโรงเรียน และสังคมปลูกฝั่งกันใหม่ตั้งแต่เด็ก ๆ ประเทศไทยก็จะสามารถสร้างนักวอลเลย์บอลชายรุ่นใหม่ ๆ ที่มีแววเก่ง ๆ ตั้งแต่ระดับพื้นฐานเยาวชนจนก้าวขึ้นไปถึงระดับทีมชาติชุดใหญ่ได้ดีกว่าเดิม

เรื่องต่อมาคือเส้นทางของชีวิต น้อง ๆ บางคนเริ่มเล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่ยังเรียนหนังสืออยู่ หลาย ๆ คนอาจจะมีความสามารถสูง มีฝีมืออันเก่งกาจ เป็นตัวเยาวชนทีมชาติได้ไปลงแข่งขันในรายการต่าง ๆ สร้างผลงานได้เป็นที่น่าพอใจ เช่นนักวอลเลย์บอลชายชุดอายุต่ำกว่า 20 ปี ก็สามารถคว้าอันดับที่ 4 ของเอเชียมาได้ แต่พอพวกเขาเติบโตขึ้นมันก็ถึงเวลาเลือกระหว่างไปทำงานประกอบอาชีพอื่น ๆ หรือจะเป็นนักวอลเลย์บอลสมัครเล่น และส่วนใหญ่มักจะเลือกแบบแรกมากกว่า เพราะปัจจุบันลีกวอลเลย์บอลชายของเรายังเป็นแบบสมัครเล่นอยู่ ซึ่งให้ผลตอบแทนไม่มากนักทำให้เด็กเก่ง ๆ หลายต่อหลายคนเลิกเล่นวอลเลย์บอลไปพอสมควร

มีผู้เล่นให้เลือกสรรคน้อยเกินไป เมื่อมีเด็ก ๆ เยาวชนดาวรุ่งรุ่นใหม่ก้าวขึ้นมาทดแทนได้ไม่มากพอสำหรับทีมชาติชุดใหญ่ ก็ต้องหันไปหาตัวในลีกแทน โดยวอลเลย์บอลชายไทยแลนด์ลีกของเราจะมีทั้งหมด 8 ทีม และใน 1 ทีมจะมีนักกีฬาประมาณ 20 กว่าคน หากนับรวม ๆ แล้วทีมชาติไทยจะมีตัวเลือกประมาณ 200 คน ซึ่งต้องบอกเลยว่าจำนวนนี้ไม่ได้เยอะ เพราะต้องเข้าใจก่อนว่านักกีฬาในไทยลีกไม่ได้เก่งทุกคน ทีมใหญ่อาจจะพอมีคนเก่ง ๆ บ้าง แต่ทีมเล็กนั้นอาจจะไม่มีเลยก็ได้ มันจึงเกิดการใช้แต่ผู้เล่นเดิม ๆ ผลงานก็เลยออกมาคล้าย ๆ เดิมตลอดเวลา

ความสัมพันธ์ การประชาสัมพันธ์ของวอลเลย์บอลทีมชาติไทยกับผู้ชม และกองเชียร์ยังทำได้ไม่ดีพอ สังเกตได้จากการแข่งขันในบ้านเราเมื่อมีทีมต่างชาติอย่างเกาหลีใต้ หรือญี่ปุ่นมาแข่งทำไมถึงมีผู้ชมแฟนคลับพร้อมเสียงเชียร์จำนวนมากกว่า เพราะหลายครั้งที่แฟน ๆ อยากจะเห็นรายชื่อ หรือหน้าตาของนักกีฬาชายของเราแต่ก็แทบไม่มีปรากฏให้เห็น คงต้องแก้ไขกันตรงนี้ ยุคนี้โซเชียลมีเดียสำคัญมาก ๆ เป็นอีกหนึ่งช่องทางหลักที่จะดึงแฟน ๆ หน้าใหม่ให้เข้ามาร่วมส่งแรงเชียร์กันได้

หลาย ๆ ครั้งต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ ต้องมีทัศนคติที่ดี แน่นอนว่ากีฬาที่ต้องมีผลแพ้ชนะมักจะมาควบคู่กับอารมณ์ ซึ่งต้องจัดการตรงนี้ให้ดี และต้องเข้าใจว่ากองเชียร์สามารถวิจารณ์ผลงานในสนามได้ สามารถเลือกที่จะเชียร์ หรือไม่เชียร์ก็ได้ หากไม่มีคนคอยห้ามปราม หรือตอบโต้ด้วยการด่าทอกันไปมา วงการนี้ก็จะยิ่งถดถอยลงไปเรื่อย ๆ จนสุดท้ายแล้วอาจจะทำให้แฟน ๆ ถึงขั้นเบื่อจนเลิกหายกันไปหมดเลยก็ได้

ทีนี้ลองหันมาดูการแข่งขันรายการวอลเลย์บอลชาย AVC CUP 2022 ที่ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพ ซึ่งทีมชาติจีนทำผลงานแบบสุดยอดเอาชนะญี่ปุ่นในรอบชิงชนะเลิศไปถึง 3 ต่อ 0 เซต สามารถคว้าแชมป์มาครองได้สำเร็จ แต่ประเด็นคือทัวนาเมนต์นี้ได้รับความนิยมสูงมาก ๆ แถมนัดสุดท้ายก็มีกองเชียร์ชาวไทยจำนวนมากเข้ามาคอยให้กำลังใจส่งเสียงเชียร์จนสนามแทบแตกทั้ง ๆ ที่ทีมนักตอบลูกยางไทยไม่ได้เข้ารอบชิงด้วยซ้ำ ทำให้มีนักกีฬาสุดหล่อจากเกาหลีใต้อย่าง อิมซองจิน ถึงกับโพสต์เป็นภาษาไทยว่า ขอบคุณนะครับแฟน ๆ ไทยทุกคน เพื่อตอบแทนความอบอุ่นจากแฟนวอลเลย์ชาวไทยที่เข้ามาเชียร์มาให้กำลังใจพวกเขา นี่เป็นเพียงแค่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เอาใจใส่จากนักกีฬาต่างชาติที่ส่งมาถึงกองเชียร์ทีมชาติไทย

บางท่านอาจจะคิดว่าทำไมคนไทยต้องไปเชียร์ชาวต่างชาติ นี่ก็เป็นอีกหนึ่งทัศนคติที่ไม่ค่อยถูกต้องนัก เพราะปัจจุบันโลกเราเชื่อมต่อถึงกัน และเข้าถึงข้อมูลต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดาย ทำให้โซเชียลมีเดียกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันไปแล้ว ดังนั้นถ้าหากกองเชียร์ชื่นชอบนักกีฬาคนใด หรือทีมชาติไหน เขาก็มีสิทธิตามเชียร์ได้ไม่ต่างกับการชื่นชอบดารา หรือนักร้อง หรือวงดนตรีซักวง ดังนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกที่หลาย ๆ คนจะตามเชียร์ไอดอลของตนเอง ส่วนคนอื่น ๆ นั้นก็ต้องเคารพสิทธิของพวกเขาเหล่านี้ด้วย

หากจะยกตัวอย่างง่าย ๆ อย่างเช่นในกีฬาฟุตบอลซึ่งเป็นกีฬาที่นิยมระดับโลก ถ้าหากนักเตะอย่างสโมสรแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด หรือสโมสรลิเวอร์พูลมาเตะกับทีมชาติไทย แฟน ๆ ของทั้ง 2 สโมสรก็มีสิทธิเลือกที่จะเชียร์ทีม หรือนักเตะที่ตนชื่นชอบก็ได้เพราะมันคือความชอบส่วนตัว จะบอกว่าไม่รักประเทศก็คงไม่ใช่เพราะมันคือคนละเรื่องต้องแยกออกจากกัน ดังนั้นมันจึงเป็นเหตุผลเดียวกันกับในทุก ๆ ประเภทกีฬาไม่เว้นแม้แต่กีฬาวอลเลย์บอล ซึ่งใครอยากจะเลือกเชียร์ทีมไหนก็ได้ แต่ไม่ว่ายังในใจลึก ๆ พวกเราทุกคนก็ต้องส่งกำลังใจให้กับนักกีฬาของประเทศไทยอยู่แล้วไม่มากก็น้อย

ส่วนบทสรุปสำหรับนักวอลเลย์บอลชายไทยในครั้งนี้เราก็ขอเป็นอีกหนึ่งเสียงที่ต้องการให้หลาย ๆ ฝ่ายช่วยกันพัฒนาทั้งวงการให้มันมีคุณภาพ มีประสิทธิภาพ และเป็นที่น่าสนใจมากยิ่งขึ้น เพราะขนาดวอลเลย์บอลทีมหญิงของไทยยังทำได้ แล้วเหตุไฉนทีมหนุ่ม ๆ นักตบลูกยางของเราจะทำไม่ได้ทั้ง ๆ ที่ก็ขึ้นอยู่กับสมาคมเดียวกันแท้ ๆ สุดท้ายนี้อยากจะฝากทุกภาคทุกส่งช่วยกันส่งเสริมกีฬาวอลเลย์บอลเพื่ออนาคตของเด็กดาวรุ่งยุคใหม่ ๆ จะได้มีที่ยืน และเพื่อแฟน ๆ ชาวไทยอีกจำนวนไม่น้อยซึ่งยังคงตามเชียร์ทีมชาติไทยอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าผลงานของพวกเขาจะเป็นอย่างไร

และนี่ก็คือบทความ ทำไมนักวอลเลย์บอลชายไทยถึงพัฒนาได้ไม่เท่านักวอลเลย์บอลหญิงไทย ซึ่งทางเราก็พยามหาข้อมูลต่าง ๆ เข้ามาประกอบกัน ไม่ได้จะมาโทษโค้ช หรือผู้เล่น เพราะบางอย่างต้องใช้ระยะเวลา และหลาย ๆ ปัจจัยประกอบเข้ากันเพื่อให้เกิดการพัฒนาในรูปแบบใหม่ ๆ โดยเรายังคงมีความหวังพร้อมเชื่อว่า ศักยภาพของนักวอลเลย์บอลชายในบ้านเรานั้นไม่ได้ยิ่งย่อนไปกว่าประเทศเพื่อนบ้านซักเท่าไร สุดท้ายนี้ไม่ว่ายังไงก็อยากจะให้แฟน ๆ ตามชมตามเชียร์ให้กำลังใจนักกีฬาของประเทศไทยกันต่อไปเรื่อย ๆ นะ