หากใครเป็นแฟนวอลเลย์บอลรุ่นเก่าหน่อยคงจะรู้จักกับนักตบลูกยางหญิงนามว่า เหงียน ธิ ง็อก ฮัว หรือ ฮวา เป็นอย่างดี เพราะเธอคือหนึ่งในตำนานกัปตันของวงการวอลเลย์บอลเวียนนาม มีความโด่งดังคล้าย ๆ กับนักตบในยุค 7 เซียนของประเทศไทย ซึ่งเจ้าตัวเกิดเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1987 ในเมืองล็องอาน ประเทศเวียดนาม ส่วนสูง 183 ซม. น้ำหนักประมาณ 64 กก. กระโดดตบ 315 ซม. กระโดดบล็อก 306 ซม. เคยเป็นผู้เล่นในตำแหน่งบล็อกกลาง (Middle Blocker) แถมยังเคยเล่นวอลเลย์บอลอาชีพกับสโมสรในประเทศไทยด้วย ปัจจุบันเธออายุ 35 ปี และผันตัวไปเป็นผู้ฝึกสอน แต่ว่ารายละเอียดต่าง ๆ นั้นจะเป็นอย่างไรถ้าเพื่อน ๆ อยากรู้ก็สามารถไปติดตามต่อกันได้ในบทความ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว (Nguyễn Thị Ngọc Hoa) พร้อมแล้วกับบทบาทใหม่ในวงการวอลเลย์บอล
แม้ปัจจุบัน เหงียน ธิ ง็อก ฮัว จะอำลาทีมดาวทองมาประมาณ 3 – 4 ปีแล้ว แต่ตำนานคนนี้ยังคงได้รับการยกย่องสำหรับวงการนักตบลูกยางของชาวเวียนนามอยู่เสมอ ด้วยความที่อดีตกัปตันทีมอย่าง ฮวา นั้นเป็นนักกีฬาที่สร้างชื่อเสียงมากมายให้กับประเทศ มีฝีมืออันเก่งกาจ มีผลงาน มีรางวัลส่วนตัวมากมายให้กล่าวถึง นักวอลเลย์บอลรุ่นน้องจึงได้นับถือ และมองเธอเป็นแบบอย่างที่ยิ่งใหญ่
หลังจากเลิกเล่นให้กับทีมชาติแล้ว ฮวา ก็รับตำแหน่งผู้ฝึกสอนให้กับสโมสร วีทีวี บิญดิญ ลองอัน โดยทีมนี้เป็นทีมที่เธอเคยเข้าร่วมฝึกฝนตั้งแต่ยังเป็นเยาวชน และเรียกได้ว่าเจ้าตัวก็มีความสุขดีสำหรับหน้าที่ใหม่ รวมไปถึงยังชื่นชอบความท้าทายกับบทบาทนี้ด้วย
เหงียน ธิ ง็อก ฮัว ฉายแววความเก่งกาจทางด้านวอลเลย์บอลมาตั้งแต่เด็ก ๆ โดยเธอถูกสโมสรชื่อดังในบ้านเกิดอย่าง วีทีวี บิญดิญ ลองอัน ดึงตัวเข้าไปร่วมทีมตั้งแต่อายุเพียงแค่ 12 ปี จึงทำให้ตอนนั้นเจ้าตัวกลายเป็นนักตบลูกยางที่อายุน้อยที่สุดในทีมเลย เพื่อจะพิสูจน์ฝีมือให้รุ่นพี่ในสโมสรได้เห็น ฮวา จำเป็นต้องฝึกซ้อมอย่างหนักตลอดเวลา จนเวลาผ่านไป 4 ปี เมื่อ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว อายุครบ 16 ปี เธอก็ได้รับโอกาสให้ติดทีมดาวทองชุดใหญ่ครั้งแรกในศึกวอลเลย์บอลซีเกมส์ ครั้งที่ 22 ปี ค.ศ. 2003 ซึ่งปีนั้นเวียดนามรับหน้าที่เป็นเจ้าภาพนั่นเอง โดยทั้งหมด 15 ปี ที่ ฮวา ลงเล่นให้กับทีมชาติ และสโมสร เธอนำทีมคว้าแชมป์มาแล้วนับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นแชมป์วอลเลย์บอลลีกเวียดนาม 4 สมัย รวมไปถึงพาทีมชาติเวียดนามเก็บ 7 เหรียญเงิน และ 1 เหรียญทองแดงในการทัวร์นาเมนต์ซีเกมส์อีกด้วย
จุดเด่นหลัก ๆ ของ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว ก็คือทักษะการบล็อกบอลที่เฉียบขาด มีการอ่านเกมของคู่ต่อสู้ และสร้างความมั่นใจให้แก่ทีมตนเองได้ดี นั้นจึงทำให้ ฮวา สามารถคว้ารางวัลบอลเร็วยอดเยี่ยมในการแข่งขันซีเกมส์ 2005 และปี 2007 มาครองได้ แถมยังเคยคว้ารางวัลผู้เล่นที่ทำคะแนนได้สูงสุด กับสโมสร สปอร์ต เซ็นเตอร์ 1 ในการแข่งขันวอลเลย์บอลสโมสรเอเชีย มันจึงปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เหงียน ธิ ง็อก ฮัว คือนักตบลูกยางที่เปียมไปด้วยพรสวรรค์ มีความสามารถสูงในระดับเอเชีย มีชื่อเสียงโด่งดัง และมีคุณค่าพอจะเป็นตำนานให้กับทีมชาติเวียดนามจริง ๆ
สิ่งที่ช่วยยกระดับ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว อีกอย่างก็คือเธอได้เป็นนักวอลเลย์บอลคนแรกของเวียดนามที่มีโอกาสบินไปลงเล่นยังลีกต่างแดนแบบเป็นทางการ ซึ่งเมื่อปี ค.ศ. 2013 หรือฤดูกาล 2013 – 2014 เจ้าตัวได้กลายเป็นผู้เล่นของสโมสร อยุธยา-เอ.ที.ซี.ซี. ในศึกวอลเลย์บอลไทยแลนด์ลีก และสร้างผลงานที่น่าทึ่งคือสามารถพาทีมจบฤดูกาลอันดับ 3 ของตาราง พ่วงด้วยรางวัลบอลเร็วยอดเยี่ยมมาครอง แถมยังสร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่กับการคว้าแชมป์ซูเปอร์ลีก 2014 ให้สโมสรด้วย พอ ฮวา โชว์ฟอร์มแบบสุดปังแน่นอนว่าต้องรับความสนใจจากสโมสรอื่น ๆ ตามมา โดย บางกอกกล๊าส ซึ่งในตอนนั้นเป็นทีมที่มีเม็ดเงิน และเป้าหมายที่วางเอาไว้สูงถึงระดับแชปม์ลีก จึงได้นำตัวเธอเข้ามาร่วมทีม สุดท้าย ฮวา กับเพื่อน ๆ ในสโมสร กระต่ายสาว ก็สามารถคว้าแชมป์วอลเลย์บอลไทยแลนด์ลีกมาได้สำเร็จในฤดูกาล 2014 – 2015 และฤดูกาล 2015 – 2016
ด้วยความสำเร็จกับการลงเล่นในวอลเลย์บอลไทยแลนด์ลีกทำให้นี่คืออีกครั้งที่ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว กลายเป็นนักตบลูกยางคนแรกของประเทศเวียดนามซึ่งสามารถเก็บแชมป์ลีกอาชีพมาได้ทั้ง 2 ประเทศ ความเก่งกาจของเจ้าตัวยังไม่หมดเท่านี้ เพราะยังพาสโมสร บางกอกกล๊าส คว้าแชมป์ประวัติศาสตร์ในทัวร์นาเมนต์สโมสรเอเชีย 2015 ที่ถูกจัดขึ้นในบ้านเกิดของตนเอง และได้รับรางวัลบอลเร็วยอดเยี่ยมอีกด้วย
หลังจากได้แชมป์สโมสรเอเชีย บางกอกกล๊าส ก็เข้าสู่ทัวร์นาเมนต์วอลเลย์บอลสโมสรหญิงชิงแชมป์โลก 2016 นั้นจึงทำให้ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว สร้างสถิติเป็นนักตบลูกยางคนแรกที่ได้ลงสนามในการแข่งขันระดับโลกคนแรกของเวียดนามอีกหนึ่งรายการ แม้สุดท้าย บางกอกกล๊าส จะลงเอยเพียงแค่อันดับ 7 บนตาราง แต่เจ้าตัวก็ได้รับคำชมอย่างมากมาย เพราะสามารถโชว์ฟอร์มส่วนตัวบนเวทีระดับโลกครั้งแรกได้อย่างไม่เกรงกลัวทีมใด
จนเมื่อถึงเวลาที่ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว ประกาศเลิกเล่นให้กับทั้งทีมชาติ และทีมสโมสรอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 2018 เพื่อจะเปลี่ยนบทบาทมารับงานเป็นโค้ชวอลเลย์บอลให้กับสโมสรเก่าได้อย่างเต็มที่กับ วีทีวี บิญดิญ ลองอัน และตั้งเป้าหมายแรกเป็นการคว้าแชมป์ลีกให้จงได้ โดยเธอกล่าวว่าได้เตรียมความพร้อมกับการเป็นผู้ฝึกสอนแล้ว และรู้สึกตื่นเต้นกับหน้าที่ใหม่มาก ๆ เพราะชีวิตทั้งหมดของเจ้าตัวอุทิศให้กับวงการวอลเลย์บอล รวมถึงอยากจะสร้างผลงานให้ยอดเยี่ยมที่สุด
ส่วนถ้าจะพูดถึงในมุมของทีมชาติเวียดนามนั้นแน่นอนว่าเป้าหมายหลัก ๆ ก็คือการโค่นทีมหญิงไทยให้ได้ แฟน ๆ วอลเลย์บอลย่อมทราบอยู่แล้วว่าทัพดาวทองกำลังพัฒนาทีมของพวกเธอเพื่อให้ก้าวขึ้นมาเทียบชั้นกับสาวไทยในปัจจุบัน บางท่านอาจจะคิดว่านักตบลูกยางเวียดนามยังไม่น่ากลัวเท่าไรเพราะนานมากแล้วที่ไม่สามารถเอาชนะทีมชาติไทยได้
แต่ถ้าลองมองเกมแบบลึก ๆ แล้วเพื่อน ๆ จะเห็นได้ว่าทีมดาวทองเป็นชาติเดียวในอาเซียนที่ยังพอจะปะทะฝึกมือกับนักวอลเลย์บอลสาวไทยไหว ไม่ได้ห่างชั้นแบบทิ้งขาดขนาดนั้น ซึ่งช่วงหลังสาว ๆ เวียดนามก็ได้มีการพัฒนาฝีมือขึ้นมาอยู่เรื่อย ๆ แม้จะช้าแต่ไม่แน่หากเราประมาณตอนไหนพวกเธอก็พร้อมจะแซงได้ทุกเมื่อ แต่ยังไม่ใช้ในเวลาอันใกล้นี้แน่ ๆ
หากหันมาดูในวอลเลย์บอลลีกเวียดนามบ้าง ก็จะพบว่าทางนั้นได้พยามดึงผู้เล่นของประเทศไทยไปยังลีกของตนเองเพื่อจะช่วยให้นักตบรุ่นใหม่ได้พัฒนาฝีมือยิ่งขึ้น แถมกองเชียร์ก็ยังให้กำลังใจทุกครั้งที่มีการแข่งขันไม่ว่าจะในระดับสโมสร หรือระดับชาติคล้ายกับช่วงแรก ๆ ที่ทีมฟุตบอลเขายังตามหลังเรา จนกระทั่งปัจจุบันนี้ทีมฟุตบอลของเขามีอันดับเหนือกว่าเราไปแล้ว
ทั้งนี้ประเทศเวียดนามได้รับการปลูกฝั่งว่าการเอาชนะนักกีฬาไทยได้คือความสำเร็จแรก ๆ พอมีเป้าหมายความพยามจึงเกิดขึ้น มีความจริงจังในการพัฒนาตั้งแต่ระดับเยาวชน อย่างเช่นที่ประเทศไทยมีวิทยุการบิน และ ซีเล็คทูน่า ของประเทศเวียดนามก็มีรายการแข่งขันคล้าย ๆ กับของเรา โดยสหพันธ์วอลเลย์บอลเวียดนามนั้นมีโปรแกรมที่จะทำให้โครงสร้างของวงการวอลเลย์บอลของเขาค่อย ๆ พัฒนา และสร้างเยาวชนขึ้นมาเสริมจนกว่าจะก่อเกิดความสำเร็จนั่นเอง
สุดท้ายเรื่องนี้อาจจะยังไม่ต้องห่วงเพราะวงการวอลเลย์บอลไทยก็ยังไม่ได้หยุดพัฒนาเช่นกัน ทำให้เวียดนามที่กำลังพยามต่อสู้อาจจะไม่สามารถไล่ตามทันได้ง่าย ๆ แฟน ๆ อย่างเราก็ได้แต่คอยเฝ้าดูสถานะการณ์ต่อไปเรื่อย ๆ คอยเอาใจช่วยนักตบลูกยางไทยอย่าให้ขาด และอย่างนิ่งนอนใจ เพราะเราไม่รู้อนาคตว่าซักวันมันจะซ้ำรอยกับวงการฟุตบอลไทยหรือไม่ และทั้งหมดนี่ก็คือบทสรุปของ เหงียน ธิ ง็อก ฮัว (Nguyễn Thị Ngọc Hoa) พร้อมแล้วกับบทบาทใหม่ในวงการวอลเลย์บอล