ก่อนที่ทีมชาติไทยจะเดินทางไปสู้ศึกในรายการซีเกมส์ 2023 เราจะพาเพื่อน ๆ ย้อนอดีตไปกับวอลเลย์บอลซีเกมส์ครั้งที่ 31 ในประเทศเวียดนาม โดยก่อนหน้านั้นในปี 2021 นักตบลูกยางของเรามีผลงาน และผลการแข่งขันเป็นอย่างไรบ้าง หรือช่วงนั้นภายในทีมมีใครยังเล่นอยู่ เพื่อที่จะได้ดูทัวร์นาเมนต์ระดับภูมิภาคนแบบสนุกยิ่งขึ้น แล้วค่อยมาลุ้นกันว่าเส้นทางก่อนไปถึงเหรียญทองจะมีความยากเย็นขนาดไหน ถ้าพร้อมแล้วก็ไปลุยกันเลย
รายการซีเกมส์แม้จะไม่ใช่รายการใหญ่สำหรับแฟน ๆ วอลเลย์บอลหญิงไทยสักเท่าไร แต่มันก็ถือว่าเป็นอีกกระแสหนึ่งที่ชวนให้หลาย ๆ ท่านอยากติดตามอยู่ดี เพราะเอาจริง ๆ คงไม่ได้คิดถึงผลแพ้ชนะขนาดนั้น แต่ส่วนใหญ่จะดูแนวทางการทำทีมเสียมากกว่า ซึ่งทางสมาคมวอลเลย์บอลก็ยังใช้มันเป็นแนวกำหนดทิศทางของทีมทั้งปีอีกด้วย ครั้งนี้เราจึงอยากจะพาเพื่อน ๆ หวนกลับไปยังอดีตกับการแข่งขันซีเกมส์ครั้งที่ 31 กันก่อน
ตอนปี 2021 ทัวร์นาเมนต์ซีเกมส์ ณ ประเทศเวียดนาม เป็นอะไรที่แฟน ๆ กีฬาหลายคนอยากดูมาก ๆ เนื่องจากมันเป็นครั้งแรกในการจัดทีมวอลเลย์บอลสาวไทยด้วยการดันชุดใหม่ขึ้นมาหลายคนอย่างเป็นทางการหลังจาก 7 เซียนได้เลิกเล่นทีมชาติไป ซึ่งพอประกาศชื่อของนักตบไทยทั้ง 14 คนครบ ก็มีกระแสวิพากษ์วิจารณ์ออกมาหลายด้านพอสมควร โดยคนที่ถูกจับตามมากที่สุดก็คนหนีไม่พ้น พรพรรณ เกิดปราชญ์ ตำแหน่งเซตเตอร์ที่ขึ้นมารับหน้าที่กัปตันทีมชาตินั่นเอง
ตอนนั้นมีนักกีฬาหลายคนที่พึ่งจะมีรายชื่อในซีเกมส์ครั้งแรก แต่ถ้าดูจากผลงาน และประสบการณ์ต่าง ๆ ตัวหลัก 6 คนแรกก็หนีไม่พ้น พรพรรณ เกิดปราชญ์, ทัดดาว นึกแจ้ง, อัจฉราพร คงยศ, พิมพิชยา ก๊กรัมย์, หัตถยา บำรุงสุข และ ชัชชุอร โมกศรี เพราะเป็นชุดที่กำลังมีฟอร์มอันยอดเยี่ยมในขณะนั้น แต่เนื่องจากพวกเธอพึ่งรวมตัวกันอย่างเป็นทางการครั้งแรก โค้ชจึงอยากทดลองอะไรหลาย ๆ อย่างในสนามจริง ไม่ว่าจะเป็นแผนการเล่น หรือการปรับสิ่งต่าง ๆ ให้เหมาะสม เพื่อเอาไปใช้ในรายการที่ใหญ่กว่าอย่าง ทัวร์นาเมนต์วอลเลย์บอลเนชันส์ลีก และวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์โลก
หันมาดูชาติอื่น ๆ ในซีเกมส์ 2021 ก็มีอันดับต่ำกว่าเราทั้งหมด เรียกได้ว่าไม่ค่อยมีความอันตรายสักเท่าไร จะมีก็แค่เจ้าภาพอย่างเวียดนามที่สาวไทยต้องห้ามประมาท เพราะเมื่อไปเล่นบ้านเขาแน่นอนว่าเสียง และจำนวนของกองเชียร์อาจจะช่วยให้เวียดนามมีกำลังใจฮึดสู้มากกว่าปกติก็ได้ แต่สามารถมองอีกมุมเราจะได้สัมผัสกับความกดดัน และหากก้าวข้ามไปก็จะแข็งแกร่งขึ้นแน่นอน
ตั้งแต่นักวอลเลย์บอลหญิงไทยได้เดินทางไปเล่นในลีกต่างประเทศกันมากขึ้น การเข้าแคมป์เก็บตัวแต่ละครั้งก็มักจะมาไม่พร้อมกันสักเท่าไร เนื่องจากช่วงจบฤดูกาลของแต่ละลีกนั้นไม่เท่ากัน กว่าจะกลับมาร่วมกันก็เหลือเวลาซ้อมแบบครบทีมไม่มากนัก อย่างซีเกมส์ครั้งที่แล้วก็มีเวลาประมาณแค่ 3 สัปดาห์ ซึ่ง พรพรรณ เกิดปราชญ์ หรือ กัปตันชมพู่ กล่าวว่า ก่อนหน้านั้นผู้เล่นตัวหลักมีการซ้อมร่วมกันมาบ้าง ส่วนกลับมาซ้อมก่อนเริ่มการแข่งขันซีเกมส์ ก็ต้องปรับให้เข้ากันเล็กน้อย อย่างจังหวะการเล่น ความรวดเร็ว ช่วงแรกอาจจะยังยังติด ๆ ขัด ๆ บ้าง แต่เมื่อถึงเวลาก็จะลงตัวอย่างแน่นอน ส่วนผู้เล่นคนอื่น ๆ ก็มีความมั่นใจ เชื่อมั่นในฝีมือ และจะไม่ทำให้แฟน ๆ ลูกยางผิดหวังด้วยการคว้าเหรียญทองมาได้อย่างเช่นเคย
กลับมาที่เรื่องรายชื่อทีมวอลเลย์บอลหญิงอีกครั้ง หากดูให้ละเอียดจะพบว่า ถึงจะเป็นผู้เล่นชุดใหม่ แต่ก็เป็นนักกีฬาซึ่งเคยติดทีมชาติมาแล้วหลายคน จะมีเพียงแค่ วิภาวี ศรีทอง คนเดียวเท่านั้นที่เป็นดาวรุ่ง และไม่เคยลงแข่งขันในซีเกมส์มาก่อน เหตุผลก็เพราะโค้ชต้องการนักตบลูกยางที่พร้อมใช้เลย ทั้งนี้เพื่อจะได้เตรียมทีมไปลงสนามกับทัวร์นาเมนต์ระดับนานาชาติที่เหลือในปีนั้นอย่างเป็นระบบอย่างต่อเนื่อง และไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก
ซึ่งต่างจากซีเกมส์ 2023 เพราะผู้ชมหลาย ๆ ท่านก็อยากจะเห็นนักกีฬาหน้าใหม่ หรือนักตบดาวรุ่งได้ลงสนามหาประสบการณ์ในทัวร์นาเมนต์นี้ เพื่อจะสามารถไปต่อยอดในอนาคต ส่วนนักวอลเลย์บอลที่ถูกจับตามองก็ได้แก่ ณัฐธิมา กุบแก้ว และ วิมลรัตน์ ทะนะพันธุ์ โดยแฟน ๆ อยากให้พวกเธอมีส่วนร่วมในทีมชาติ เพื่อเปิดโอกาส แถมยังแบ่งเบาภาระรุ่นพี่ ๆ อีกด้วย
ทีนี้ลองมาดูฟอร์มของนักตบลูกยางไทยในซีเกมส์ที่เวียดนามกันบ้าง เริ่มรอบแรกนักกีฬาหลายคนเล่นไม่เข้าฟอร์ม และต่ำกว่ามาตรฐานอยู่พอสมควร มีการเคลื่อนไหวที่ช้าลง ตีไม่ได้อย่างที่ควร และการบล็อกแต่ละครั้งก็แปลก ๆ อาจเป็นเพราะอันดับโลกที่ห่างกันมากระหว่างสาวไทยกับชาติอื่น ๆ ในอาเซียน ทำให้โค้ชมีการลองวางแผนต่าง ๆ การเล่นแบบช้าลงก็เพื่อฝึกเกมรับ หรือการบล็อก รวมไปถึงในแต่ละนัดก็ไม่ได้มีความกดดันมากจึงสามารถเล่นแบบถนอมตัวเพื่อไม่ให้เสี่ยงต่อการบาดเจ็บได้ เพียงแค่ประคองเพื่อเอาชนะ และรักษาสภาพร่างกายให้สมบูรณ์ที่สุด
โดยการเล่นแบบนี้ก็ตามมาด้วยดราม่าจากผู้ชมทางบ้าน เนื่องจากการแข่งขันรอบแรกสาวไทยเสียเซตให้แก่เจ้าภาพเวียดนามจนได้ ถึงบางท่านอาจจะบอกว่าไม่ได้แพ้ก็ตาม แต่มันคือการเสียเซตครั้งแรกในรอบหลายปีของนักวอลเลย์บอลหญิงไทยชุดใหญ่ ซึ่งภายหลังก็มีคำวิจารณ์มากมายไม่ว่าจะเป็นแฟน ๆ ในไทย หรือแฟน ๆ จากต่างชาติว่าครั้งนั้นทีมชาติไทยอาจจะป้องกันแชมป์ไม่ได้ หนักหน่อยก็ไปถึงขนาดบอกว่าถึงจุดตกต่ำของสาวไทยแล้ว แต่สุดท้ายคำกล่าวหาก็ทำอะไรพวกเธอไม่ได้ เพราะในรอบชิงชนะเลิศเราก็สามารถเอาชนะเวียดนามไปขาดลอย 3 ต่อ 0 เซต
ซึ่งวันนั้นนักตบลูกยางไทยดีกรีแชมป์เก่า และแชมป์ซีเกมส์ 14 สมัย โชว์ฟอร์มแบบเดือด ๆ เอาชนะเจ้าภาพที่เคยเจอกันในรอบชิงชนะเลิศรายการซีเกมส์มาแล้ว 9 ครั้ง ไปแบบสบาย ๆ 25 – 20, 25 – 14 และ 25 – 14 รวม 3 ต่อ 0 เซต ป้องกันแชมป์พร้อมเก็บเหรียญทองซีเกมส์สมัยที่ 15 กลับบ้านได้สำเร็จ จึงยังคงสถิติเก็บชัยเหนือเวียดนามได้ทุกครั้ง ส่วนผู้เล่นที่โดดเด่นมาก ๆ ก็คือ ชัชชุอร โมกศรี หรือ บุ๋มบิ๋ม ที่จัดหนัก ตบทำแต้มได้แบบต่อเนื่อง ก่อนที่จะปิดแมตช์ลงอย่างสวยงาม
สำหรับนักวอลเลย์บอลหญิงไทยในซีเกมส์เริ่มเข้ารอบชิงชนะเลิศครั้งแรกตั้งแต่ปี 1985 โดยตอนนั้นแพ้ให้กับฟิลิปปินส์ แต่มาคว้าแชมป์ซีเกมส์ครั้งแรกในประวัติศาสตร์เมื่อปี 1989 ณ ประเทศมาเลเซีย และสามารถป้องกันแชมป์ได้ในครั้งถัดมาโดยการเอาชนะอินโดนีเซียในปี 1991 ณ ประเทศฟิลิปปินส์ ซึ่งซีเกมส์ในปี 1993 ก็กลับมาพ่ายให้กับฟิลิปปินส์ ณ ประเทศสิงคโปร์ ส่วนการคว้าแชมป์ครั้งที่ 3 ของสาวไทยเมื่อปี 1995 ที่ตนเองเป็นเจ้าภาพนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของการไร้พ่ายจนกระทั่งถึงปัจจุบัน
กลับยังปัจจุบัน หลาย ๆ ท่านน่าจะพอเข้าใจแล้วว่าการแข่งขันซีเกมส์ของนักวอลเลย์บอลหญิงไทยจะเน้นไปที่การทดลองทีม ลองระบบ และแผนการเล่นต่าง ๆ ทำให้ฟอร์มการเล่นอาจจะดูขัด ๆ อยู่บ้าง ผลงานในนัดแรก ๆ ก็อาจจะไม่โดดใจผู้ชมสักเท่าไร ถึงจะไม่ลื่นไหลอย่างที่ใจคิด แต่พอถึงท้ายที่สุดแล้วเป้าหมายของสาว ๆ ทีมชาติไทย ก็คือการคว้าเหรียญทองกลับมาฝากแฟน ๆ ชาวไทยนั่งเอง
สุดท้ายในซีเกมส์ ครั้งที่ 32 กับบทความ ย้อนอดีตไปกับวอลเลย์บอลซีเกมส์ครั้งที่ 31 ในประเทศเวียดนาม นี้ ก็จะมีความคล้ายคลึงกันในหลาย ๆ ด้าน และนำมาเป็นบทเรียนได้ ทั้งนี้แฟน ๆ ก็ยังต้องลุ้นในเรื่องของรายชื่อสุดท้ายกันต่อไปว่าทีมงานจะส่งใครบ้าง จะมีนักกีฬาจากลีกต่างชาติเข้ามาร่วมด้วยไหม หรือจะหันมาทดลองดันดาวรุ่งเพื่อเก็บประสบการณ์ เราก็ต้องมาลุ้นกันอีกที