ศศิธร พิมพา กับตัวเลือกอีกหนึ่งเส้นทางในวงการวอลเลย์บอล

แฟน ๆ วอลเลย์บอลรุ่นเก๋าคงจะรู้จักกับ น้องส้ม ศศิธร พิมพา กันดีพอสมควร เนื่องจากเมื่อก่อนในระดับเยาวชนทีมชาติไทยเจ้าตัวได้ฝากผลงานเด่น ๆ เอาไว้มากมาย โดยวันนี้เราจะพาไปรู้จักกับนักตบลูกยางในตำแหน่งเซตเตอร์ที่ทั้งสวยทั้งเก่งรอบด้านกันแบบจุใจในบทความ ศศิธร พิมพา กับตัวเลือกอีกหนึ่งเส้นทางในวงการวอลเลย์บอล รวมถึงเธอยังมีอาชีพเป็นคุณครูที่สอนการเรียน และสอนวอลเลย์บอลไปด้วย เท่านั้นยังไม่พอ เพราะกิจกรรมที่ ส้ม ทำเพิ่มเติมอีกก็คือการกระกวดในเวทีนางงามด้วย สำหรับคนที่มีความสามารถเยอะขนาดนี้เชื่อว่าต้องมีชีวิตอันน่าติดตามอย่างแน่นอน

ในอดีตชื่อของ ศศิธร พิมพา เคยถูกกล่าวกันว่าเธออาจจะก้าวขึ้นมากลายเป็นตัวแทน นุศรา ต้อมคำ มือเซตระดับโลกในทีมชาติไทยได้ เพราะเจ้าตัวมีผลงานที่ยอดเยี่ยมไม่ว่าจะกับประเภททีม หรือรางวัลส่วนบุคคลก็ตาม ซึ่งสิ่งที่แฟน ๆ วอลเลย์บอลสามารถจดจำได้ดีก็คือ ส้ม สามารถพาเยาวชนทีมชาติไทย 19 ปี จบเป็นอันดับ 4 ในรากยารวอลเลย์บอลเยาวชนหญิงชิงชนะเลิศแห่งเอเชีย ครั้งที่ 16 เมื่อ ค.ศ. 2012 ในจังหวัดนครปฐม โดยทีมชุดนั้นนอกจาก ศศิธร พิมพา แล้วยังมี กัตติกา แก้วพิน, อัจฉราพร คงยศ, ทัดดาว นึกแจ้ง และ แก้วกัลยา กมุลทะลา ที่ปัจจุบันเป็นตัวหลักของทีมชาติไทยชุดใหญ่ด้วย

โดยอย่างที่เราทราบกันว่า เพื่อนร่วมทีมในเยาวชนชุดนั้นมีแต่คนเก่ง ๆ และยังคงพัฒนาฝีมือขึ้นอย่างต่อเนื่องจนก้าวขึ้นไปยังทีมชาติไทยชุดใหญ่ได้สำเร็จ เช่น ทัดดาว นึกแจ้ง กับ อัจฉราพร คงยศ ก็มีโอกาสถึงขนาดไปลงเล่นในลีกต่างชาติแล้วด้วย แต่เหตุใด ศศิธร พิมพา จึงหายไปจากวงการวอลเลย์บอลช่วงหนึ่ง

จนกระทั่งปี ค.ศ. 2016 ในรายการ วอลเลย์บอลซีเล็คทูน่า ประชาชนหญิง ประเภท ข. ชิงชนะเลิศแห่งประเทศไทย แฟน ๆ ลูกยางจึงได้เห็น ศศิธร พิมพา อีกครั้ง ไม่ใช่ในบทบาทของผู้เล่นแต่กลับกลายเป็นโค้ชให้กับมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์แทน โดยสาเหตุที่เธอหายหน้าหายตาจากการเป็นนักวอลเลย์บอลหลังจบกาแข่งขันในรายการชิงแชมป์เอเชียเมื่อปี 2012 ก็เพราะติดภาระกิจการเรียน ต้องตั้งใจเรียนเป็นหลัก ส่วนวอลเลย์บอลจะได้ลงซ้อมกับมหาวิทยาลัย หรือของลีกอยู่บ้าง และตอนว่างก็จะหางานทำเพิ่มเติม

จริง ๆ ต้องบอกว่าไม่ได้หายไปจากวงการลูกยางเสียทีเดียว แต่แค่อยากให้ความสำคัญกับการเรียนมากกว่า เพราะตัดสินใจเลือกแล้ว กีฬาวอลเลย์บอลจึงกลายเป็นเรื่องรองลงมา ส่วนการเป็นผู้ฝึกสอนให้กับทีมมหาวิทยาลัย เนื่องจากสาขาที่เจ้าตัวเรียนก็คือภาควิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์นั่นเอง โดย ส้ม ก็รู้สึกว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดี ถ้าหากในอนาคตมีโอกาสอาจจะหันมาลองรับหน้าที่นี้ต่ออีกครั้งก็ได้

ขณะนั้น ส้ม ให้จะเรียบจบแล้ว การแข่งขันในถ้วย ข. จึงเน้นให้รุ่นน้อง ๆ ปี 1 และปี 2 ได้โอกาสลงเล่น โดยทางมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์จะให้รุ่นพี่มาลองฝึกคุมทีม พอกลายเป็นโค้ชจึงรู้สึกว่ามันแตกต่างกับตอนลงเล่นเองมาก ๆ เนื่องจากเวลาที่เราเล่นมักจะไม่เห็นข้อผิดพลาด หรือข้อเสียของตนเอง แต่ตอนเราเป็นโค้ชก็จะมองเห็นถึงจุดบกพร่องของลูกทีม การได้ลองทำหน้าที่โค้ชนับเป็นเรื่องดี ๆ เพราะจะได้เพิ่มอีกมุมมองที่ ส้ม ไม่เคยได้สัมผัส อีกทั้งยังได้รับประสบการณ์อันยอดเยี่ยมอีกด้วย

ตอนที่ยังเป็นนักศึกษามีกิจกรรมทำมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องกีฬา การทำงานเสริม แต่จัดเวลาได้อย่างลงตัวโดยไม่ทิ้งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป หรือกระทบกับเกรดในมหาวิทยาลัย เพราะหาก ส้ม จะลงมืออะไรแล้วต้องทำอย่างเต็มความสามารถ เราจะแบ่งให้ชัดเจนว่าตอนไหนจัดการอะไรบ้าง เช่นหากมีซ้อมก็จะซ้อม ตอนพักก็จะใช้เวลานั้นทำการบ้าน หรือพักผ่อน ตอนเรียนก็ตั้งใจเรียน ส่วนเสาร์อาทิตย์ได้หยุดก็ไปทำงานพิเศษเป็นต้น

วอลเลย์บอลไทยสมัยนี้ถือว่ามีการยกระดับขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ส้ม จึงอยากให้มีเยาวชนรุ่นใหม่ก้าวเข้าสู่วงการลูกยางกันเยอะ ๆ เพราะมันมีอนาคต และจะยังเพิ่มจำนวนนักกีฬาให้กลายเป็นตัวเลือกสำหรับทีมชาติไทยด้วย เมื่อผู้คนสนใจกันมากขึ้นไม่ว่าจะเป็นแฟน ๆ หรือน้อง ๆ ที่อยากจะเป็นนักวอลเลย์บอลก็ตามที ทุกคนล้วนเป็นกำลังสำคัญ พร้อมช่วยพัฒนาวงการให้เจริญเติบโตไปได้เรื่อย ๆ เลยอยากจะสงเสริมให้เด็ก ๆ ลองหันมาลองเล่นวอลเลย์บอลกันดู อย่างน้อยที่สุดน้อง ๆ ก็จะมีสุขภาพแข็งแรง ได้พบเจอกับเพื่อนใหม่ ๆ ได้ความสนุกสนาน และถือว่าเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมในการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ส่วนผู้ใหญ่คนไหนอยากจะลองเล่นวอลเลย์บอลก็จะส่งผลดีต่อร่างกายเช่นกัน

ส่วนเรื่องที่ ส้ม ได้ลองทำมาแล้วหลายบทบาทไม่ว่าจะเป็นทั้งนักวอลเลย์บอล นางงาม คุณครู หรือโค้ช ก็ต้องบอกว่าเราชอบมันทุกอย่างเลย เพราะคนเราสามารถเป็นอะไรก็ได้ตามใจอยากโดยไม่เดือดร้อนผู้อื่น ถึงเป็นอะไรที่ยากหากจะทำสิ่งที่ชอบทั้งหมดก็ตาม แต่พอเราทำสำเร็จขึ้นมาเมื่อไรมันก็จะช่วยพัฒนาตนเองในด้านต่าง ๆ แถมยังต่อยอดไปในเรื่องอื่น ๆ ได้อีกด้วย

ตอนที่เปลี่ยนไปทำอาชีพคุณครูครั้งแรกคือได้โอกาสสอนวิชาสุขศึกษา รร. สตรีวิทยา 3 พุทธมณฑลสาย 3 หากย้อนกลับไปเมื่อตอนยังอยู่ในช่วงฝึกสอนจริง ๆ เคยรู้สึกไม่ค่อยชอบมาก่อน เนื่องจาก ส้ม เผชิญกับเหตุการณ์ที่รู้สึกว่าตนเองอาจจะไม่เหมาะกับการเป็นครู แต่พอได้มาสอนแบบเต็มตัวความรู้สึกก็เปลี่ยนไป กลายเป็นมีความสุขที่ได้เจอ ได้พูดคุยกับเด็ก ๆ รุ่นใหม่ ซึ่งพวกเขามีความคิดเป็นของตัวเองสูงมาก ๆ เราจึงได้ทราบ และได้หลาย ๆ สิ่งกลับคืนมาจากเด็ก ๆ ด้วย

หากมีคนให้เลือกระหว่างการเป็นคุณครูกับการเป็นนักวอลเลย์บอลอาชีพ นี่คือเลือกไม่ได้จริง ๆ ตอนมาเป็นครูก็รู้สึกมันคืออีก 1 อาชีพที่เราชอบ และอยากทำ ส่วนวอลเลย์บอลนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเพราะอยู่ในวงกานี้มาตลอดตั้งแต่เด็ก ๆ เลย

สำหรับการเป็นนักวอลเลย์บอลอาชีพในไทยแลนด์ลีกได้โอกาสเล่นประมาณ 4 – 5 ปี แต่ก็มีช่วงหนึ่งที่หายไป ซึ่งสโมสรแรกที่เคยลงสนามให้ก็คือ สุพรีม นครศรีธรรมราช เล่นอยู่ 2 – 3 ปีได้ ก็ต้องหยุดเพราะเราอยากตั้งใจเรียนต่อให้จบ หลังจากพักไป 2 ปี ก็กลับมาแข่งขันอีกครั้งกับสโมสร โอพาร์ท 369 ตอน ค.ศ. 2019 จนกระทั่งปี 2020 ในเลกแรก ส้ม ก็ยังอยู่โอพาร์ท 369 แต่พอเข้าสู่เลคที่ 2 จึงได้โอกาสย้ายไปอยู่กับสโมร ไดมอนด์ฟู้ด

ส่วนช่วงเวลาดี ๆ ในการเล่นอาชีพกับสโมสร โอพาร์ท 369 จะอยู่ในเลกแรกปีสุดท้าย ตอนนั้นทุก ๆ คนพยามร่วมใจกันมาก ๆ ถึงสุดท้ายผลงานจะไม่เป็นไปตามที่หวัง แต่ทุก ๆ เกมที่ลงสนามเพื่อน ๆ ในทีมก็สู้สุดใจมันจึงรู้สึกสนุก และทำกันเต็มที่แล้วจริง ๆ เนื่องจาก โอพาร์ท 369 เป็นเพียงสโมสรเล็ก ๆ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับทีมใหญ่ ๆ มีผู้เล่นเก่ง ๆ เราเลยสู้กันแบบหลังชนฝา ทำให้ ส้ม ประทับมาก ๆ 

สุดท้ายแฟน ๆ วอลเลย์บอลอย่างเราคงต้องนับถือความเก่งกาจ ความสามารถ และความสวยของ ศศิธร พิมพา จริง ๆ เพราะเธอไม่ได้มีดีแค่ทางใดทางหนึ่ง แต่กลับทำผลงานให้สำเร็จดั่งใจหวังได้อย่างมากมาย แถมยังสามารถเป็นแบบอย่างให้แก่น้อง ๆ เยาวชนรุ่นใหม่ เพื่อที่จะเติบโตขึ้นมา และกลายเป็นนักตบลูกยางที่มีคุณค่าสำหรับวงการกีฬานี้จริง ๆ 

จบลงไปแล้วกับ ศศิธร พิมพา กับตัวเลือกอีกหนึ่งเส้นทางในวงการวอลเลย์บอล ซึ่งเพื่อน ๆ ก็คงจะได้อ่านแล้วว่า เส้นทางทั้งหมดของ ส้ม นั้นเป็นเช่นไร ไม่ว่าในวงการวอลเลย์บอล หรือวงการอื่น ๆ อีกทั้งแฟน ๆ ก็น่าจะรู้จักตัวตนเองเธอได้ดียิ่งกว่าเดิม รวมไปถึงแรงบันดาลใจจากชีวิตที่ผ่านมาของเจ้าตัวคงช่วยให้หลาย ๆ คนสามารถไขว้คว้าหาสิ่งต่าง ๆ หรือมีความฝันที่อยากทำเพิ่มขึ้น มากกว่าจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพียงแค่อย่างเดียว