ถ้าถามคนส่วนใหญ่ว่ากีฬายอดนิยมชนิดไหนที่ติดอันดับ 1 ใน 5 ของประเทศไทยละก็ คงจะต้องมีฟุตบอล และวอลเลย์บอลติดอยู่ในนั้นแน่นอน เพราะถ้าลองดูจากจำนวนกองเชียร์ และแฟน ๆ ซึ่งคอยติดตามนักกีฬาทั้ง 2 ประเภทแล้วต้องบอกได้ว่าใกล้เคียงกันพอสมควร ถึงแม้ฟุตบอลอาจจะเป็นผู้นำในเรื่องนี้เพราะขนาดสนามก็เถอะ แต่ทำไมกีฬาที่คนไทยคลั่งไคล้ทั้ง 2 ชนิดกลับมีผลงานแบบแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง วันนี้เราจึงจะมาไขข้อข้องใจกับบทความ รวม 5 เหตุผลที่วงการวอลเลย์บอลหญิงไทยทำไมถึงก้าวไปได้ไกลกว่าวงการฟุตบอล พร้อม ๆ กันเลย
โดยก่อนอื่นทั้งแฟน ๆ ฟุตบอล และแฟน ๆ วอลเลย์บอลต้องเปิดใจยอมรับก่อนว่ากีฬาทั้ง 2 ชนิดนั้นมีความเหมือน และความแตกต่างกันอยู่บ้างพอสมควร แต่ก็มีหลาย ๆ ข้อที่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้ ดังนั้นเพื่อน ๆ ก็ลองมาอ่านแล้ววิเคราะห์ตามกันดูว่ากีฬาฟุตบอลชายของประเทศไทยเหตุไฉนจึงถอยหลังลงทุก ๆ วัน สวนทางกับกีฬาวอลเลย์บอลหญิงอย่างชัดเจน
เมื่อก่อนจะมีบางบอกว่ากีฬาของประเทศไทยนั้นมักจะเก่งเฉพาะประเภทที่เล่นเพียงแค่คนเดียว ตัวอย่างเช่นกีฬามวย เทควันโด กอล์ฟ แบดมินตัน หรือเทนนิส เป็นต้น ซึ่งกีฬาพวกนี้ก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าคำกล่าวนั้นอาจจะเป็นจริงก็ได้ เพราะพวกเขา และเธอสามารถก้าวไปถึงระดับโลกได้หลายต่อหลายคนเลยทีเดียว ทีนี้ลองหันมาดูกีฬาประเภททีมบ้างว่านักกีฬาของเรานั้นไปไกลแค่ไหน หรือมีชนิดกีฬาอะไรที่ประสบความสำเร็จระดับโลกบ้าง ก็ต้องบอกเลยว่าปัจจุบันคงจะมีเพียงแค่วอลเลย์บอลหญิงเท่านั้นที่ก้าวไปถึงขั้นนั้นได้
ก่อนที่นักตบลูกยางไทยจะถูกยกย่องอย่างทุกวันนี้พวกเธอก็เคยโดนดูถูก และโดนมองข้ามมาก่อนแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปร่าง ความสามารถ หรือจะเป็นในเรื่องความสามัคคี แต่จากการที่สาวไทยได้ไปลงเล่นในการแข่งขันวอลเลย์บอลชิงแชมป์โลกปี ค.ศ. 1998 (FIVB Volleyball Women’s World Championship) ถือเป็นจุดเริ่มต้นของยุครุ่งเรืองก็ว่าได้ เพราะหลังจากครั้งนั้นสมาคมวอลเลย์บอลก็มีการพัฒนาแบบเป็นระบบมากยิ่งขึ้น มีการวางแผนระยะยาว มีความอดทนจนสามารถถ่ายสายเลือดใหม่เข้าสู่ทีมได้อย่างต่อเนื่อง ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็คือหลังหมดยุค 7 เซียน นักกีฬาวอลเลย์บอลของไทยก็ยังคงยืนระยะได้ แถมยังมีแนวโน้มไปในทางแข็งแกร่งขึ้นกว่าแต่ก่อนด้วย เพราะหากดูจากแค่ผลงานของสาว ๆ ยุคใหม่จะเห็นได้ว่าเราสามารถเอาชนะทีมซึ่งมีอันดับสูงกว่าได้หลายประเทศเลยทีเดียว ส่วนเหตุผลคืออะไรนั้นก็ลองเลื่อนลงไปอ่านต่อว่าวอลเลย์บอลหญิงไทยพัฒนาในรูปแบบไหนกัน
1. มีการสร้างตัวแทนตามตำแหน่ง
จุดเด่นของวงการวอลเลย์บอลหญิงไทยคือมีการวางตัวผู้เล่นเอาไว้สำหรับการแข่งขันก่อนแล้ว ไม่ต้องไปหาตัวแทนเอาดาบหน้า โดยแต่ละตำแหน่งจะถูกจับตาดูกันตั้งแต่ชุดเยาวชน เพื่อหาดาวรุ่งดวงใหม่ขึ้นมาทดแทนอยู่ตลอดทั้งตัวตบ ตัวเซต หรือกระทั่งตัวรับอิสระ รุ่นพี่ทุกคนจะมีทายาทกันหมด อย่างเช่น อัจฉราพร คงยศ หรือ เพียว ก็โดดเด่นมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว และแฟน ๆ วอลเลย์บอลพันธุ์แท้หลาย ๆ คนก็ทราบดีกว่าเธอจะถูกดันขึ้นมาแทนใคร เพราะเธอได้ถูกวางตัวเอาไว้มาเป็น 10 ปี แล้ว ซึ่งหลังจาก เพียว ก็ยังมีน้อง ๆ นักตบลูกยางจากระดับเยาวชนรออยู่เช่นเดียวกัน ทำให้การส่งไม้ต่อสามารถทำได้อย่างต่อเนื่องเป็นระบบ
2. ผู้ฝึกสอนเข้าใจ และรับรู้วัฒนธรรมของนักกีฬาไทยเป็นอย่างดี
แต่และชนิดกีฬา หรือแต่ละประเทศย่อมมีวัฒนธรรมเป็นของตนเอง อย่างเช่นกีฬาวอลเลย์บอลของสาวไทยก็จะเน้นไปที่ความสามัคคี ยิ้มแย้ม สนุกสนาน ให้กำลังใจกันตลอดเวลา แต่ถ้าหากฝืนเอาโค้ชซึ่งไม่เข้าใจความเป็นธรรมชาติของสาวไทยมาใช้งาน เช่นถ้าหากเจอโค้ชที่เข้มงวดเกินไป หรือหย่อนยานเกินไปก็อาจจะทำให้ผลลัพธ์ออกมาแย่ได้ ซึ่งโค้ชวอลเลย์บอลของไทยนั้นแต่จากโค้ชฟุตบอล เพราะไม่ได้เน้นที่ชื่อเสียงของตัวโค้ชเองเป็นหลัก แต่เน้นที่ความสามารถ ความเข้าใจ จึงเลือกใช้โค้ชคนไทยซึ่งสามารถสื่อสารความต้องการกับนักกีฬาโดยตรงได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี่ก็ต่างจากโค้ชฟุตบอลอีกที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาลองใช้โค้ชต่างชาติหลายต่อหลายคนที่มีชื่อเสียง และมีค่าจ้างสูง แต่พอสุดท้ายแพ้ก็วนกลับมาที่เดิมอีกคือหาโค้ชคนใหม่ไปเรื่อย ๆ
3. โค้ชมีอิสระในการทำงาน
เริ่มจากโค้ชคนแรกที่พานักวอลเลย์บอลหญิงไทยก้าวไปสู่ระดับโลกอย่าง เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร หรือโค้ชอ๊อต และคนที่เข้ามารับไม้ต่ออย่าง ดนัย ศรีวัชรเมธากุล หรือโค้ชด่วน ทั้งคู่ต่างได้อิสระในการสร้างทีมเป็นของตนเอง มีอำนาจเต็มไม้เต็มมือ ไม่โดนก้าวก่ายในการทำงาน ทำให้สามารถวางแผน และเข้าถึงนักกีฬาได้แบบเต็มที่
4. แฟน ๆ และกองเชียร์วอลเลย์บอลมีคุณภาพ
เป็นเรื่องธรรมดาที่กีฬาทั้งหลายมักจะมีโค้ชคีย์บอร์ดปรากฏตัวขึ้นมาบนโซเชียลมีเดีย รู้ดีว่าคนไหนควรจะลงเล่น คนไหนควรจะติดทีม คนไหนควรจะเป็นตัวสำรอง หรือควรจะเล่นแผนไหน เรียกได้ว่าเก่งกว่าโค้ชตัวจริงเลยทีเดียว ซึ่งแฟน ๆ ของกีฬาวอลเลย์บอลก็เป็นแบบนี้เช่นกัน แต่เมื่อถึงเวลาแข่งขันเมื่อใดแฟน ๆ ก็รวมใจเป็นหนึ่งเดียวพร้อมส่งเสียเชียร์ทีมสาวไทยอย่างเต็มที่ไม่ว่าจะเล่นแผนไหน หรือใครจะได้ลงสนามก็ตาม และถ้าหากผลงานออกมาไม่เป็นไปตามที่คาดหวังก็ไม่มีใครซ้ำเติมนักกีฬา หนำซ้ำยังคอยช่วยปกป้องทีมอีกต่างหาก ซึ่งเมื่อสาว ๆ นักตบลูกยางได้รับกำลังใจกันขนาดนี้พวกเธอก็อยากตอบสนองกองเชียร์ด้วยชัยชนะแน่นอน
5. การสร้างทีมไม่มีทางลัด แต่ต้องมีความอดทน
ทุกสิ่งต้องได้รับการวางแผนมาแล้ว ทุกอย่างต้องค่อยเป็นค่อยไป ถือจะสร้างทีมด้วยการดันดาวรุ่งขึ้นมา แต่นักกีฬาตัวเก๋าก็ยังคงต้องอยู่ช่วยประคองรุ่นน้องไปด้วย เพราะประสบการณ์สามารถส่งต่อถึงกันได้ทั้งในการฝึกซ้อม และการแข่งขัน เมื่อเป็นไปตามขั้นตอนจนเมื่อถึงเวลาของเด็ก ๆ รุ่นใหม่ พวกเธอก็จะโชว์ศักยภาพออกมาได้อย่างเต็มเปี่ยม แต่ถ้าหากใจร้อนรีบส่งนักกีฬาที่ยังตื่นสนามให้ลงแข่งในรายการใหญ่ ๆ เร็วเกินไปอาจจะส่งผลเสียกับภาพโดยรวมได้ ดังนั้นทีมกับผู้เล่นจึงต้องมีความอดทน และต้องรอให้ได้
ทั้งหมด 5 ข้อซึ่งเราได้บอกไปนั้นก่อให้เกิดผลดีสำหรับวงการวอลเลย์บอลอย่างที่หลาย ๆ คนได้เห็นกันไป โดยพวกเธอพิสูจน์แล้วว่านักตบลูกยางสาวไทยพยามจนขยับขึ้นไปอยู่ในระดับสูงได้ แต่ตรงข้ามกับวงการฟุตบอลไทยในปัจจุบัน ที่แฟน ๆ มองไม่เห็นอนาคต ไม่เห็นแผนการทำทีมระยะยาว ถึงแม้จะมีฟุตบอลรุ่นเยาวชน แต่ระบบทั้งหมดก็ดูขาดตอนไม่สามารถเชื่อมต่อรุ่นสู่รุ่นได้ซักเท่าไร และเวลาถึงทัวร์นาเมนต์ทีก็แทบไม่มีความพร้อม ไม่ว่าจะเป็นการขอผู้เล่นจากไทยลีกมาเก็บตัวทีมชาติอย่างยากเย็นเพราะการวางโปรแกรมการแข่งขันแบบแปลก ๆ ส่วนรายการเล็ก ๆ แทนทีจะใช้เด็ก ๆ ลงไปทดสอบฝีมือ กับกลัวเสียหน้าขนนักเตะชุดใหญ่ลงไป แถมหลาย ๆ ครั้งก็ยังแพ้กลับมาอีกต่างหาก
หลังจากเพื่อน ๆ ได้อ่านบทความ รวม 5 เหตุผลที่วงการวอลเลย์บอลหญิงไทยทำไมถึงก้าวไปได้ไกลกว่าวงการฟุตบอล ของเราไปแล้วมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง เห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วยก็ต้องว่ากันไปตามเหตุผล และรอดูผลลัพธ์ในอนาคตกันอีกทีว่ามันจะเป็นจริงหรือเปล่า ถ้าวงการฟุตบอลไม่รีบแก้ไขเสียตั้งแต่ตอนนี้ ถึงจะเป็นแค่ระดับชาติในอาเซียนเราก็น่าจะสู้ไม่ไหวแน่ ๆ ส่วนวงการวอลเลย์บอลก็ขอให้มีการพัฒนาขึ้นไปเรื่อย ๆ อะไรที่ดีอยู่แล้วก็คงไว้ อะไรไม่ดีก็ปรับปรุงให้ดียิ่งขึ้น ถ้าทำได้เชื่อว่าอันดับโลกของเราต้องขยับขึ้นสูงได้แน่นอน สุดท้ายนี้ไม่ว่าจะเป็นกีฬาอะไร จะมีผลงานที่ดี หรือแย่แค่ไหน แฟน ๆ อย่างพวกเราก็คงจะต้องตามเชียร์กันไปเรื่อย ๆ เพราะหวังว่าวันหนึ่งจะเป็นวันของนักกีฬาทีมชาติไทยบ้าง